شهرستان کبودر آهنگ

نگاهی کوتاه به شهرستان کبودر آهنگ

کبودرآهنگ یکی از شهرستان‌های استان همدان است که دربرگیرنده‌ی یکی از آثار طبیعی وبا اهمیت ایرانیان یعنی غار علیصدر است. گفته می‌شود در این منطقه چون در گذشته رودهای متعدد و برکه‌هایی وجود داشته که کبوتران از هر سو به آن می شتافتند از این رو آن‌را کبوتر آهنگ نامیدند اما در زبان ترکی کورنگ گفته می شود که به معنی رودهای آب است. مرکز شهرستان کبودر آهنگ در 48 درجه و 43 دقیقه درازای جغرافیایی و 35درجه و 12 دقیقه پهنای جغرافیایی و در ارتفاع 1675 متری از سطح دریا واقع شده است. کبودر آهنگ از شمال به خدابنده ( استان زنجان ) از خاور به رزن، از جنوب به همدان و از شمال باختر به شهرستان بیجار و قروه محدود می‌شود. این شهرستان با آب و هوایی سرد و خشک، در شمال خاوری استان همدان قرار دارد. صنایع دستی به‌ویژه قالی بافی کبودر آهنگ از شهرت فراوانی برخوردار بوده و به عنوان قدیمی ترین صنایع این بخش محسوب می شوند. در بیش‌تر خانه های روستایی این منطقه دار قالی وجود دارد و نقش به سزایی در تامین معاش مردم منطقه ایفا می کند. آب کشاورزی منطقه از چاه های عمیق و قنات ها تامین می شود و گندم، جو، یونجه، بنشن، تره بار، انگور و سیب از مهم ترین محصولات آن است. گندم و جو آن به خارج از شهرستان صادر می شود. وجود مراتع غنی در این منطقه سبب تقویت دام‌داری شده و روستاییان روی پرورش گوسفند و گاو تاکید فراوانی دارند به خصوص اهمیت دام‌داری در دهستان مهربان بر کشاورزی بیش‌تر است.غار علیصدر،قلعه‌باشقوتاران و پل‌کوریجان مهم‌ترین دیدنی های این منطقه راتشکیل می‌دهد.

شهرستان بهار

نگاهی کوتاهی به شهرستان بهار

گفته می‌شود وجه تسمیه بهار به خاطر اسکان ایل بهارلو در این منطقه است. بهار در گذشته مرکز حکم‌رانان کردستان و لرستان بوده و در کتب قدیم از آن به آبادی بسیار یاد شده است. شهرستان بهار در 8 کیلومتری شمال باختری همدان و در مسیر راه اصلی همدان – لالجین – کبودر آهنگ قرار دارد. به علت وجود سفره آب زیر زمینی، کاریزهای زیادی در اطراف این منطقه وجود دارد که از آب آن ها جهت کشاورزی استفاده می شود. شهرستان بهار در زمینه صنایع دستی نیز از رونق نسبی برخوردار است و کوزه، اشیای‌سفالی و قالی‌بافی از مهم ترین صنایع دستی منطقه محسوب می‌شوند. کارگاه‌ها‌و فروشگاه‌های سفال و سرامیک لالجین مهم‌ترین و جذاب‌ترین ناحیه دیدنی بهار را تشکیل می‌دهند. بر اساس شواهد تاریخی، از آغاز پیدایش لالجین (تقریباً از حدود 700 سال گذشته) تولیدات سفال و سرامیک همواره در این‌منطقه رایج بوده است. اهمیت سفال لالجین‌دراصالت‌طرح‌ها، رنگ‌ها و سفالینه‌های دوغابی و زیبای آن بوده است که دستان هنرمند سفال‌کاران لالجینی به گل مرده‌ جان می‌بخشد. علاوه بر محصولات صنایع دستی لالجین که خود یکی از جاذبه‌های گردشگری به شمار می‌آیند،دیدن کارگاه‌های تولیدی آن‌ها نیز خالی از لطف نیست. مکان های دیدنی و تاریخی کارگاه‌ها و فروشگاه‌های سفال و سرامیک لالجین مهم ترین و جذاب ترین ناحیه دیدنی بهار را تشکیل می‌دهند. بر اساس شواهد تاریخی، از آغاز پیدایش منطقه‌لالجین (تقریباً از حدود 700 سال گذشته) تولیدات سفال و سرامیک همواره در این شهر رایج بوده است. اهمیت سفال لالجین عمدتاً در اصالت طرح‌ها، رنگ‌ها و سفالینه‌های دوغابی و زیبای آن بوده است که دستان هنرمند سفالاکاران لالجینی به گل مرده‌ جان می‌بخشد. علاوه بر محصولات صنایع دستی لالجین که خود یکی از جاذبه‌های گردشگری به شمار می‌آیند، دیدن کارگاه‌های تولید آن نیز خالی از لطف نیست. صنایع و معادن شهرستان بهار از نظر معادن تقریبا غنی است و مهم‌ترین کان های شهرستان بهار عبارتند از : 1- سنگ مرمریت که در جاده همدان - قروه واقع شده است. 2- معدن آهن که کار استخراج آن توسط شرکت توفیران انجام می گیرد. 3- معدن گرانیت حصار قره باغی که در دهستان سیمینه رود واقع است. 4- معدن سنگ آهک مهاجران واقع در روستای مهاجران که به صورت خصوصی بهره برداری می گردد. کشاورزی و دام داری به علت وجود سفره آب زیر زمینی، کاریزهای زیادی در اطراف این شهر وجود دارد که از آب آن ها جهت آبیاری اراضی کشاورزی استفاده می شود. گندم، جو،‌ یونجه، بنشن، تره بار و انگور مهم ترین اقلام کشاورزی بهار را تشکیل می دهد. به دلیل کوهستانی بودن منطقه و وجود مراتع فراوان، دامداری در بهار رونق کامل دارد و هم چنین پوشش گیاهی جهت چرای دام به فراوانی‌موجوداست. مشخصات جغرافیایی شهرستان بهار در 8 کیلومتری شمال باختری همدان و در مسیر راه اصلی همدان – لالجین – کبودر آهنگ قرار دارد. بهار در 48 درجه و 26 دقیقه درازای جغرافیائی و 34 درجه و 54 دقیقه پهنای جغرافیائی و ارتفاع 1700 متری از سطح دریا واقع است. آب و هوای منطقه بهار نسبتا سرد و خشک است. بهار از شمال به کبودرآهنگ، از جنوب به شهرستان همدان، از باختر و جنوب باختری به استان کردستان و شهرستان اسدآباد، و از خاور به بخش نهاوند محدود می شود. رودخانه‌های‌فرجین و سیمین از مهم‌ترین رودخانه‌های منطقه است. برابر با سرشماری سال 1375 شهرستان بهار 635/127 نفر جمعیت داشته است. زبان اهالی بهار فارسی و ترکی است و دین آن ها اسلام و مذهب شان شیعه است. مرکز بخش سیمینه رود در مسیر راه آسفالت درجه یک اصلی همدان – لالجین قرار گرفته و از این طریق به طول 8 کیلومتر به سمت جنوب خاوری تا شهر همدان و به طول 5 کیلومتر به سمت شمال شرقی تا شهر لالجین فاصله دارد. هم‌چنین یک راه اصلی به سمت باختر کشیده شده که بهار را به طول 10 کیلومتر به صالح آباد و از آن‌جا به طول 40 کیلومتر به مرکز شهرستان اسد آباد مرتبط می سازد. وجه تسمیه و پیشینه تاریخی گفته می‌شود وجه تسمیه بهار به خاطر اسکان ایل بهارلو در این منطقه است. بهار در گذشته مرکز حکمرانان کردستان و لرستان بوده و در کتب قدیم از آن به آبادی بسیار یاد شده است. هم چنین در یکی از اسنادی که در مورد شهر بهار باقی مانده از بهار به عنوان قلعه ای که در زمان سلیمان شاه حاکم کردستان ساخته شده است، یاد شده است. در اوایل قرن پنجم هجری سلجوقیان عراق پایتخت خود را شهر همدان قرار داده بودند و نام قلعه بهار مرغزار قراتکین بوده است. خرابی‌های قلعه، در کوی قلعه شهر به نام دولت قلعه لی هنوز موجود است. بهار در طول تاریخ، چندین بار مورد هجوم واقع شده و اینک یکی از شهرستان های آباد استان همدان است.